Manisa'da, 3 bine yakın askerin yediklerinden zehirlendiğini, hepimiz duyduk.
İlk mi?
Hayır. Bu olay, üçüncü ya da dördüncü kez oluyor. Önceki zehirlenmede ölen askerler olduğu bile konuşuluyor. Pes yani!..
İktidarın yemek ROTA'sı buna rağmen değişmemiş ve nihayet şuanda, sözleşmenin fesholduğu söyleniyor. Üstelik bu fesih sadece Manisa ile sınırlı.
Yani toplam dört askeri birliğe, yemek verilemeye devam ediyor, aynı ROTA'dan. Bu olayı ilk duyduğumda, asker neden kendi yemeğini yapmaz sorusu geldi, aklıma?
Hepimiz askerlik yaptık. Çokta güzel yemekler yerdik askerde. Emin olun ben, askerde yediğim yemekleri hayatım boyunca yemedim. 95'te 241'inci kısa dönem olarak Yenifoça'da jandarma komando olarak askerlik yapmıştım.
Yemek saati yaklaştığında bölüklerin, yemekhane sorumluları gruplar halinde, ellerinde büyük sefer kaplarıyla taburun aşevine giderlerdi. Döndüklerinde, sıcacık yemekler bizi beklerdi.
Yemek öncesi "Allah'ımıza hamdolsun, ordu-millet var olsun!" toplu duasıyla, bolca etli yemekleri afiyetle yerdik. Hele meyveler, o kadar boldu ki, anlatamam.
Acemi birliğini Silvan'da yaptım, orda o kadar bol değildi mesela. Ama hiçbir asker, ne aç kaldı, ne zehirlendi. Ayrıca, Foça'da çok ağır bir eğitim olduğu için, askerlerin almaları gereken kaloriler hesaplanmış ve günlük yemekler ona göre çıkarılırdı.
Hatta yemekler önce Tabur komutanımıza gelirdi. Şehit oldu kendileri, Allah rahmet eylesin Yarbay Mesut Kuru, tadardı. Sonra komandolar yerdi.
Aşçının kafasına göre olmazdı işler. Patronun isteğine göre çürük tavuklar yedirilmezdi askere.
O askerin, koşması ve eğitimi, gelişimi için olması gerektiği gibi yemekler yapılır.
Bakın amiraller ne dedi: Savaş zamanı da, yemek şirketi mi, askere yemek götürecek?
Ne kadar doğru bir soru. Etrafımız ateş çemberi, şu kafaya bakın ya!
Bir savaş olsa, düşmana gerek yok. Uyduruk şirketler, zehirler bütün çocuklarımızı.
Hem, nasıl güvenirsiniz. Üstelikte, böyle bir zamanda? Fırat Kalkanı'nda askerlerin aç kaldıkları duyumları, demek doğruydu.
Silahsız savaşırsınız ama aç savaşamazsınız!
Geçtik açlığı, tokluğu, zehirlenmiş halde nasıl savaşırsınız. Her şeyi "rant" olarak görmenin sonuçları, işte böyle evlatlarımızın zehirlenmesiyle sonuçlanır.
Halk yalanlarla "açılım" gibi zehirlendi vaktinde, "Baldıran Zehri" içti, şimdi çocukları zehirleniyor. Yalana inanmanın bedeli, ne zaman ödenir, belli olmuyor!
AKP'li bir vekil mecliste, "40 derece sıcaklıkta, herkes hasta olur" diyor. 80 milyona yalan söylüyor.
ROTA'ları halen, yandaşı korumak!
Yazık.
Bu Mehmetleri korumazsanız, ülkeyi koruyamazsınız. Tabi, ülke derdi olanlara söylüyorum. Asker bir millet olan Türk Milleti, binlerce yıldır, askerini nasıl doyuruyor, belli.
ROTA ordu ve millet olursa, sorun yok.
Daha bir ay olmadı, engel tanıma cıhazı bulunmadığı iddiasıyla helikopterimiz düştü, onca vatan evladı subayımız şehit oldu. İhmale çözüm, o subaylar öldükten sonra geldi.
Sayın Bakan yine işe, "ekonomik sebepler" kılıfı giydirmeye çalışıyor. Yani ekonomik sebeplerden dolayı, zehirlenmeler devam mı edecek?
Hepsi yalan!
Bakanlıkların verdikleri iftar yemekleriyle, askerler on defa doyar. Belediyelerin "ramazan" diye değil, emin olun, "yandaş" firmalara peşkeş için "iftar" verdiklerini düşünüyorum.
Ve o iftarların hiç biri caiz değil, öyle bir iftara orucumu, hiç kurban etmedim hayatımda.
İktidarın ROTA'sı askeri düzeni bozdu!
Asker, iktidarın yanlış icraatlarından ve yanlış politikalarından sağ çıkmayı başarırsa, terörle mücadele edebiliyor veya ülkeyi tehlikelerden koruyabiliyor.
Sadece yemek konusu değil, her konuda böyle? Babam bana, askere gittiğimde, "Oğlum! Peygamber ocağına eğrilik olmaz. Devletin ekmeği adamı çarpar. Hasta olmazsan hastayım deme sakın!" demişti.
Şimdi ROTA'nın tavukları çarpıyor!
Asker babaları olaya böyle bakar. "Peygamber Ocağı" kavramını kimse "rant ocağı" olarak göremez.
100 bin liralık sermaye ile kurulan ROTA YEMEKÇİLİK, 7 milyon sermayeye ulaşmış. Çocuklarımız zayıflamış, şirket güçlenmiş!
15 Temmuz'da meydanlarda insanlara yemek dağıtmış, bu ROTA. Herhalde şimdi, bedelini ödüyoruz!
Askerler devlete emanet ROTA'ya değil!
Lütfen!
Artık yeter!